Regina Sara Schwab-Goldberger
Voor de Regina Schwag-Goldberger is een Stolperstein gelegd.
Deze steen is geadopteerd door een anonieme sponsor.
Oude adres A 408, Maurits Prinsstraat 11
Regina Sara Goldberger is op 22 maart 1878 geboren in het Duitse Nürnberg.
Haar ouders waren Jacob Goldberger en Amelie Farntrog
Verdere informatie over haar familie is tot op heden niet bekend.
Wel komt zij voor in het stadsarchief Frankfurt:
http://www.ifaust.de/isg/zeig.FAU?sid=A5EF27FE39&dm=1&ind=3&ipos=Schwab%2C+Regina
Dit betreft de verkoop van een stuk grond.
Regina was getrouwd met Siegmund Schwab, geboren in Frankfurt am Main 1866. Siegmund en Regina woonden aan de Gwinnerstr. 10 in Frankfurt am Main.
Het echtpaar had geen kinderen.
Siegmund Schwab was de broer van Bella Schwab die getrouwd was met Bennie Prins, directeur van de Deventer Tapijtfabriek Maurits Prins.
Op 20 januari 1939 verhuisde Regina, die inmiddels weduwe was, naar Dinxperlo en vond haar voorlopige intrek bij het gezin van kleine Mau aan de Hogestraat;
15 september 1940 nam zij haar intrek bij Leo Menist en zijn gezin aan de toenmalige Stationsweg, A408, nu Maurits Prinsstraat.
Over de familie Schwab is meer bekend.
Siegmund en Bella hadden ook nog een broer, Isidor Israel, en drie zussen Jeanette (Westerbork 1944), Adelle en Gella.
Jeanette Leuchtmann- Schwab en haar man Jacob Leuchtmann verhuisden van Wenen naar Amsterdam waar zij een veilig heenkomen zochten.
Tenslotte werden zij ook het slachtoffer van de Holocaust.
Isidor Israel, Adelle en Gella waren reeds overleden.
Net zoals andere joodse inwoners gaf Regina gehoor aan de oproep van de Nazi's om zich te melden en werd zij op 9 april 1943 naar kamp Vught overgebracht.
Vandaar werd zij op 9 mei naar Westerbork overgebracht en tenslotte via het transport van 18 mei naar Sobibor waar zij op 21 mei 1943 vermoord werd.
Droevig om te weten dat Regina Schwab-Goldberger de oorlog had kunnen overleven door onder te duiken. Max Grünbaum, een joodse buurman uit de Min. Ringerstraat bood haar aan een schuilplaats voor haar te regelen, maar ze weigerde aangezien ze op haar schuiladres geen Kosher eten zou krijgen.
Haar strikte manier van leven volgens de joodse wetten heeft haar ervan weerhouden om de kans aan te grijpen om te overleven.
bron: Suze Schwarz-Grünbaum.
https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn506753
https://www.bundesarchiv.de/gedenkbuch/directory.html.de?id=969910