Een mens is  pas vergeten als zijn naam  vergeten is'
 

Henkie Kemink

Geschreven door Suzanne Rösner


Mijn opa en oma, Hendrik Jan Kemink en Dina Geertruida Nijland woonden op de boerderij op Het Beggelder.

1 dag voordat Dinxperlo werd bevrijd werd er hevig gevochten in Dinxperlo.

Doordat er een bom viel op Het Beggelder (tussen de huizen Kemink en Kortbeek), heeft dit noodlottige gevolgen gehad voor mijn opa en oma en hun zoontje Henkie.

 Door de inslag van de bom, ontstond er zo’n hevige luchtdruk in de schuilkelder, dat mijn oma een balk op haar rug kreeg, en haar zoontje

aan de gevolgen is overleden, het trieste van het verhaal is dat dit één dag voor de bevrijding was!
Toen Dinxperlo bevrijd was, betekende dit niet voor iedereen feest en blijdschap!

In de overlijdensakte staat dat de buurman Kortbeek het overlijden heeft gemeld, waarschijnlijk doordat mijn opa dit niet zelf kon, of dat het gebruikelijk was dat dit de buurt deed?


Mijn opa en oma zijn reeds beiden overleden (opa 1994 en oma in 2010), ze hebben er nooit veel over gepraat.

Mijn oma kon er moeilijk over praten, ze werd altijd emotioneel (oorlogstrauma), toch was ze en vrolijke en levenslustige vrouw, wat ik erg aan haar bewonderd heb!